-
1 гадәт
сущ.1) привы́чка, обыкнове́ние, обы́чайүз гаебеңне башкаларга аудару гадәте — привы́чка сва́ливать свою́ вину́ на други́х
табын янында дәшмәү (сөйләшмәү) гадәте — обыкнове́ние храни́ть молча́ние за столо́м (за едо́й)
чир китәр, гадәт китмәс — (посл.) боле́знь пройдёт, а привы́чка оста́нется; привы́чка не ото́пок, с ноги́ не ски́нешь
иске гадәт ташланмас, яңа гадәт башланмас — (посл.) отвы́кнуть от ста́рой привы́чки тру́дно, ста́рые привы́чки живу́чи
яман чир тиз йога, яман гадәт тиз керә — (посл.) дурно́й приме́р зарази́телен (букв. дурна́я привы́чка, как и зара́зная боле́знь, бы́стро привива́ется)
2) привы́чка; мане́ра поведе́ния; пова́дки, накло́нностияман гадәтләр — дурны́е накло́нности
үз-үзеңне тоту гадәте — мане́ра вести́ себя́, мане́ра поведе́ния
кеше сүзен бүлү - начар гадәт — перебива́ть собесе́дника - дурна́я привы́чка
ерткыч хайваннар гадәте — пова́дки хи́щных звере́й
3) зама́шкибайлар гадәте — ба́рские зама́шки
4) обычно во мн. ч. гадәтләр обы́чаи, нра́вы; тради́циясм. тж. гореф-гадәтбашка халыкларның гадәтләре белән танышу — познако́миться с нра́вами (обы́чаями) други́х наро́дов
кунакчыллык гадәтләре — обы́чаи (пра́вила, зако́ны) гостеприи́мства
•- гадәт булып киткән
- гадәт итү
- гадәтенә каршы
- гадәткә әйләнү
- гадәттә булмаган
- гадәттә булмаганча
- гадәттән тыш
См. также в других словарях:
чобар — с. 1. Өслеге төрле төстәге чәчәкләр, буйлар һ. б. ш. белән капланып алынган; төрле төстә булган (гадәттә тукымалар тур.) Төсендә кара яки карасу таплар булган; аклы каралы, аклы кызыллы (хайваннар, кошлар тур.) Төрле төстә булган, төрле төстәге… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
чуар — с. 1. Өслеге төрле төстәге чәчәкләр, буйлар һ. б. ш. белән капланып алынган; төрле төстә булган (гадәттә тукымалар тур.) Төсендә кара яки карасу таплар булган; аклы каралы, аклы кызыллы (хайваннар, кошлар тур.) Төрле төстә булган, төрле төстәге… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге